-Czyli twoja specjalizacja to skoki?- powiedziałam i uśmiechnęłam się. Wzięłam łyk herbaty.
-Ja też

-Ja Homera wziąłem z przytułku dla koni, jak miałem trzynaście lat. Miał złamane kręgi szyjne. Na szczęście udało nam się go wyleczyć. Potem okazało się, że jest to koń dobrze wyszkolony do skoków. I tak zacząłem z nim trening. Z czasem wywiązała się z tego mocna więź. Poprzedni koń, na którym skakałem był już za stary, a w końcu znalazłem go zdechłego w stajni. To było chyba najstraszniejsze. Pamiętam jak płakałem. Kiedy nadarzyła się okazja by pomoc Homerowi, nawet się nie zastanawiałem. Nie chciałem, by go zastrzelili lub uśpili.-powiedziałem. Przed oczami stanęły mi tamte dni. Potrząsnąłem głową.

Leniem to jesteś Ty xD. Klikać Ci się nie chce. Nic Ci się nie chce. Leniu. xD

Co za leń.

-Właściwie to go zaadoptowałam- powiedziała z uśmiechem.

Okey. A cytat ma 4 strony a mi się pisać nie chce, więc to był zły pomysł ;-;

Kelnerka kiwnęła głową i odeszła. Po chwili przyniosła zamówienia
-Ile płacę?-zapytałem.
-Dolar i pięć centów-powiedziała z uśmiechem. Zauważyłem, że zerka na mnie. Rozwaliłem się na krześle, sięgając po portfel. Wyciągnąłem zapłatę i dałem jej.
Odeszła.
-Masz własnego konia?-spytałem Taylor.

-Kawa z mlekiem-powiedziałem.

___________________________________
Ahhahah

_____________________________________________________-
Fuck, restauracja, a ja myślałam, że jakaś kawiarenka... xD

-Na razie herbatę- powiedziałam i usiadłam przy stoliku.